Καλημέρα σας

Οι ευρωεκλογές έγιναν 9 Ιουνίου, αλλά τις επιπτώσεις των αποτελεσμάτων εκείνης της κάλπης, μόλις τώρα αρχίζουν να τις βιώνουν τα κόμματα.

Βλέπετε, δεν γίνεται να υπάρχουν κακά ή μέτρια αποτελέσματα και η ζωή να συνεχιστεί κανονικά.

Κι όπως και στη ζωή, έτσι και στην πολιτική ισχύουν κάποιοι κανόνες.

Για παράδειγμα, στη ζωή όταν μία σχέση δεν πάει καλά εμφανίζονται συχνά πυκνά οι… πρώην. Διότι μπορεί να είναι πρώην, αλλά υπάρχει μία ιστορία, μία οικειότητα, μία κατανόηση.

Και ανεξαρτήτως εάν προκύψει η αναθέρμανση μίας παλιάς σχέσης – που συμβαίνει κι αυτό ενίοτε – η παρουσία των πρώην είναι μία παρηγοριά, μία συναισθηματική διέξοδος, έστω και προσωρινή.

Έτσι και στα κόμματα.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήδη έδωσε το παρών στις συζητήσεις για την κεντροαριστερά.

Και τράβηξε την προσοχή. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 18%, δεν νομίζω να πρόσεχαν το ίδιο την παρέμβαση του ιστορικού ηγέτη του κόμματος, από τώρα που είναι κάτω από το 15%.

Στη ΝΔ όλοι περιμένουν τις παρεμβάσεις των δύο πρώην. Του Αντώνη Σαμαρά και του Κώστα Καραμανλή. Θα έχουν ενδιαφέρον τα μηνύματα που θα σταλούν ενόψει και της προεδρικής εκλογής στις αρχές του χρόνου – έρμη Κατερίνα, τι όνειρο να έβλεπες, που θα έλεγε κι ο Παπαγιαννόπουλος ως Σκούταρης.  

Να σας πω τη σκέψη μου, περιμένω και τον Βαγγέλη Βενιζέλο να κάνει παρέμβαση για τα όσα γίνονται στο ΠΑΣΟΚ.

Έτσι, για να δέσει το γλυκό.

Οι δυσκολίες της μεγάλης κεντροαριστεράς

Όσοι περιμένουν γρήγορα εξελίξεις στην κεντροαριστερά – προσδοκώντας σε μία μεγάλη κεντροαριστερά – μάλλον πρέπει να περιμένουν.

Η όλη συζήτηση έχει και μία δόση υπερβολικής προσδοκίας. Και ουτοπικών αναλύσεων και προσεγγίσεων.

Κανένα από τα κόμματα δεν είναι εύκολο να εκχωρήσει την αυτονομία του. Καμία ηγεσία δεν θα εγκαταλείψει την ιδέα της κυριαρχίας πρώτα στο χώρο – και μετά να δει εάν και πώς θα γίνει η όποια συνεργασία.

Αν είμασταν κοντά σε εκλογές, ίσως οι πιέσεις, οι συνθήκες και οι ανάγκες να επέβαλαν εξελίξεις.

Αλλά με τις εθνικές κάλπες να είναι σε δύο χρόνια και βάλε, δεν φαίνεται να υπάρχει βιασύνη.

Εκτός κι αν προκύψει σύντομα μία νέα κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ, που να επιταχύνει από μόνη της κάποιες διεργασίες. Όμως και πάλι αυτό είναι δύσκολο. Όχι να προκύψει μία νέα ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ – κι ας λένε τα πρώτα γκάλοπ για προβάδισμα Ανδρουλάκη, αν και το κρατάμε ως ένα πρώτο δείγμα. Αλλά μόλις προκύψει να οδηγήσει γρήγορα σε μία διαδικασία «συναίρεσης».

Ο Δούκας και η Νέα Αριστερά

Μιας και λέμε για δυσκολίες στην κεντροαριστερά ιδού ένα παράδειγμα:

Στην εκδήλωση της περασμένης Τετάρτης στην Τεχνόπολη, όπου μίλησε ο Χάρης Δούκας, πρώτη «μούρη» ήταν τα στελέχη της Νέας Αριστεράς.

Τα οποία στελέχη πάνε πλέον όπου δουν φως και πόρτα ανοιχτή για να μην τους ξεχάσει ο κόσμος μετά το στραπάτσο των ευρωεκλογών.

Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκλείσει τις συζητήσεις με τους πρώην συντρόφους, τους οποίους κατηγορούν ως αποστάτες επειδή πήραν τις βουλευτικές έδρες και εξαφανίστηκαν. Και επίσης δεν ξέρω εάν αρέσει και σε όλους εκεί στο ΠΑΣΟΚ όλος αυτός ο συγχρωτισμός με τους “ντούρους” αριστερούς του παλιού ΣΥΡΙΖΑ του 3% – ιδίως που κοντά στον Δούκα είναι και στελέχη της πιο κεντρώας εκδοχής του Κινήματος. Δεν λέω «δεξιά», καθότι αυτή η πτέρυγα ακολούθησε κυρίως τον Λοβέρδο στην έξοδο.

Τι κρύβει η μάχη για τις αργομισθίες στον ΣΥΡΙΖΑ

Στον ΣΥΡΙΖΑ έχει στηθεί άγριος καβγάς για τις αργομισθίες στελεχών και πρώην βουλευτών.

Δεν ξέρω πόσο φρόνιμο είναι να τσακώνονται σε ένα κόμμα για τέτοια θέματα.

Αλλά εκτιμώ ότι πίσω από αυτό και πέρα από το εάν είναι σωστές ή όχι κάποιες απομακρύνσεις έμμισθων υπαλλήλων, βρίσκεται η αδυναμία συνύπαρξης.  

Συνύπαρξης μίας σειράς στελεχών με τον Στέφανο Κασσελάκη. Τα αρνητικά αισθήματα είναι αμοιβαία βέβαια και το θέμα είναι μάλλον πότε και πώς θα εκδηλωθεί η νέα μεγάλη κρίση. Το βλέπω δύσκολο να αντέχουν όλες οι πλευρές μέχρι το συνέδριο…

Διαβάστε επίσης:

Πώς σώθηκε ο Κικίλιας στον ανασχηματισμό, ποιους έχασε ο Ανδρουλάκης στη μάχη του ΠΑΣΟΚ και τι συμβαίνει με τα μισθολόγια στον ΣΥΡΙΖΑ

Τα μολύβια κάτω από Παπαθανάση, Σταϊκούρα, το δίλημμα του Ανδρουλάκη, το κάλεσμα του Τσίπρα και το δείπνο της Μελέτη στο πολυτελές Colonel

Ο κρίσιμος ρόλος Θεοδωρικάκου, το ρήγμα του Ανδρουλάκη με τον Οδυσσέα, η πρόταση του Παππά και τα τηλεφωνήματα της Ράνιας