Ο Αντώνης Ρέμος, πρώτο όνομα στις μαρκίζες της νύχτας για παραπάνω από μια δεκαετία, πάνω στην ώρα της μεγάλης κρίσης, κάνει μια στροφή 180 μοιρών και ετοιμάζει για τον χειμώνα μια μουσική παράσταση με την Άννα Βίσση στο Αθηνών Αρένα χωρίς τσιγάρα και ποτά.

 Ο Αντώνης Ρέμος, πρώτο όνομα στις μαρκίζες της νύχτας για παραπάνω από μια δεκαετία, πάνω στην ώρα της μεγάλης κρίσης, κάνει μια στροφή 180 μοιρών και ετοιμάζει για τον χειμώνα μια μουσική παράσταση με την Άννα Βίσση στο Αθηνών Αρένα χωρίς τσιγάρα και ποτά. Μίλησε στο «ΠοντίκιArt» και στην Χρυσούλα Παπαΐωάννου, ανάμεσα σε άλλα, για την νύχτα που τέλειωσε, τους πολιτικούς, την γενιά του Πολυτεχνείου, την …ώρα του λογαριασμού, τις εκλογές και τι ψήφισε…
 
Για την νύχτα
-Η εικόνα της νύχτας έχει αλλάξει. Να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε;
Η νύχτα έχει τελειώσει. Αυτοί που θα βγούνε έξω μια φορά τον μήνα, θα βολιδοσκοπήσουν πολύ τα σχήματα, το πώς και το γιατί. Την περίοδο 2006-2007 βάζαμε στις συναυλίες εισιτήριο 25-30 ευρώ. Εγώ ήμουν ο πρώτος που ξεκίνησε με προπώληση 8 ευρώ και στο ταμείο 10 και 12 ευρώ.
 
-Είχε μια υπερβολή η νύχτα, είχε υπερκοστολογηθεί, ήταν πολλά τα… λεφτά, υψηλά τα μεροκάματα, πολύ κατάχρηση σε πολλά επίπεδα. Συμφωνείτε;
Υπερβολή είχε όλη μας η ζωή, όχι μόνο η νύχτα. Ήταν μεγαλύτερη η υπερβολή της μέρας. Τα Καγιέν και τα Φεράρι που ερχόντουσαν στα μαγαζιά δέκα – δέκα ανήκαν σε ανθρώπους που έκαναν λαμογιές τη μέρα. Άνθρωποι με πούρα ξόδευαν χιλιάδες ευρώ σε λουλούδια.
 
-Τώρα δεν έρχονται τόσα Καγιέν;
Τώρα ευτυχώς υπάρχει ο… προαστιακός. Δεν φτάνει, βέβαια, μέχρι τη Γλυφάδα, αλλά εντάξει, υπάρχουν τα μηχανάκια, τα «παπάκια». Ειδικά στη δεκαετία του 2000 θυμάμαι καταστάσεις βγαλμένες από ταινία. Κάθε μαγαζί ήταν έκθεση αυτοκινήτων με ακριβά μοντέλα Μπέντλεϊ, Φεράρι, Πόρσε. Και έμπαινες μέσα στο μαγαζί και έβλεπες ότι δεν ήταν ούτε ο Λάτσης, ούτε ο Βαρδινογιάννης, αλλά κάποιοι άσχετοι. Αναρωτιόσουν ποιοι ήταν αυτοί με τα πούρα. Και ρώταγες τι έχει κάνει αυτός και έχει τόσα λεφτά, και σου απαντούσαν ότι είχε μια εταιρεία που ήταν στο χρηματιστήριο. Και δώστου μπουζούκια και δώστου λουλούδια. Πέρασαν καλά, τα ξεπουπούλιασαν όλα. Φτάσαμε, όμως, στην ώρα του λογαριασμού.
 
Για τους πολιτικούς
-Και ποιος θα τον πληρώσει;
Μοιραία όλοι τον πληρώνουμε. Αλλά και αυτοί που φταίνε θα πληρώσουν με πολλούς τρόπους. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πολιτικός να κυκλοφορεί στον δρόμο. Το επίπεδο της Βουλής είναι χειρότερο ακόμα και από την πιο παρακμιακή περιοχή της Αθήνας. Από επίπεδο διαλόγων μέχρι τα πάντα. Η Βουλή μέσα είναι ένα χάος. Κι αυτό είναι για αυτούς μια μορφή πληρωμής. Δεν τα ισοπεδώνω όλα. Υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις άξιων ανθρώπων.
 
Για την γενιά του Πολυτεχνείου
-Βγάλατε, όμως, λεφτά από τη δουλειά. Για αυτό και όταν αρχίσατε να λέτε για τα οικονομικά σας προβλήματα, πολλοί θα σκέφτηκαν πώς είναι δυνατόν να λέει ο Ρέμος ότι δεν έχει λεφτά.
Έβγαλα πολλά χρήματα. Αλλά όλοι μας έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος στη ζωή μας. Αλλά να σας πω και κάτι; Τα χρήματα δεν είναι ποτέ αρκετά. Όλα τα πράγματα στη ζωή μας είναι αναλογικά. Ο κομμουνισμός είναι το πιο όμορφο πολιτικό σύστημα, αλλά δεν είναι φτιαγμένο για ανθρώπους. Είναι φτιαγμένο για αγγέλους. Όποιος κάθεται σε καρέκλα εξουσίας αλλάζει. Δεν πά’ να είναι ο επαναστάτης, ο αριστερός, ένας από τους πρωτεργάτες του Πολυτεχνείου. Η γενιά του Πολυτεχνείου άλλωστε δεν μας έφερε εδώ σήμερα; Όποιος παίρνει καρέκλα εξουσίας, ισοπεδώνεται. Ελάχιστοι έμειναν όρθιοι. Ένα άλλο θέμα είναι το πώς πολεμάς αυτή την κατάσταση. Ψηφίζοντας ή απέχοντας; Γράφοντας συνθήματα στους τοίχους; Πετώντας βόμβες; Παίρνοντας πιστόλι στο χέρι; Με ένοπλο αγώνα; Με φυγή; Δεν ξέρω. Εγώ αντιδρώ με την αδιαφορία και τη σιωπή μου.
 
-Ψηφίζετε ή απέχετε;
Απείχα για πολλά χρόνια. Δεν πήγαινα καθόλου. Στις τελευταίες, όμως, εκλογές ψήφισα γιατί αγανάκτησα. 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.