Το μεταναστευτικό και οι απίθανες επιπολαιότητες που ακούστηκαν και εφαρμόστηκαν στη διάρκεια της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έφεραν την χώρα μπροστά σ’ ένα επικίνδυνο εθνικό αδιέξοδο. Αν συνυπολογίσει κανείς την πανθομολογούμενη και παροιμιώδη ανικανότητα της κυβέρνησης σε συνδυασμό με τις ανόητες ιδεοληψίες των στελεχών της, το πρόβλημα καθίσταται πλέον εθνικά επικίνδυνο…

Δυστυχώς, οι εταίροι μας γνωρίζουν πολύ καλά -και πολύ περισσότερο από ότι μπορούμε ή αντέχουμε να υποθέσουμε- την ανικανότητα των κυβερνητικών παραγόντων της ελληνικής πλευράς.  Αυτό το γνωρίζουν πρωτίστως και οι γείτονες μας, οι Τούρκοι. Την περασμένη Δευτέρα, ο Έλληνας πρωθυπουργός συναντήθηκε με την καγκελάριο Μέρκελ στο Λονδίνο. Άραγε η καγκελάριος ενημέρωσε τον κύριο Τσίπρα, τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, για το τι προτίθετο να συζητήσει σχετικά με το μεταναστευτικό με τον Τούρκο ομόλογό της δεδομένου ότι το θέμα αυτό αφορά άμεσα την ελληνική πλευρά; Αν όχι, ο κύριος Τσίπρας της έθεσε το ζήτημα, έδειξε την απαιτούμενη εθνική ανησυχία, ενδιαφέρθηκε να την ρωτήσει  σχετικά με το πλαίσιο των συγκεκριμένων συζητήσεων με τον Ερντογάν; Φρόντισε τουλάχιστον να την ενημερώσει με την αρμόζουσα σοβαρότητα  (λέμε τώρα…) για τις θέσεις της χώρας μας σχετικά με τις περιπολίες στο Αιγαίο; Φρόντισε να τονίσει ότι αυτή είναι αποκλειστική υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι η εμπλοκή άλλης δύναμης, οργανισμού ή χώρας αποκλείεται κατηγορηματικά και εκ των προτέρων; Τα ξεκαθάρισε αυτά ο κύριος πρωθυπουργός, ναι ή όχι;. Ποιος ξέρει;

Η τεράστια ζημιά που έχει προκαλέσει στη χώρα η κυβέρνηση αυτή είναι ότι την κατέστησε διεθνώς αναξιόπιστη. Θα χρειαστούν δεκαετίες σκληρής και επίπονης διπλωματίας για να ανακτήσει εκ νέου η Ελλάδα τον στοιχειώδη σεβασμό από μέρους των εταίρων της σαν χώρα. Όλη αυτή η τρομερά επικίνδυνη και επιβλαβής άσκηση «σκληρών διαπραγματεύσεων» από ένα ανερμάτιστο, κακοντυμένο μπουλούκι ερασιτεχνών, αμαθών και ιδεοληπτικών φανατικών μαθητευόμενων μάγων θα πληρωθεί μακροπρόθεσμα, επώδυνα και σκληρά. Η ζημιά θα χρεωθεί σε αυτή και στις επόμενες γενιές. Εκεί θα φανεί και το μέγεθος της τεράστιας καταστροφής…  

Πριν λίγες μέρες στην Τουρκία, ο Νταβούτογλου, πολιτικός με φρόνηση και εθνική συνείδηση, έθεσε αιφνιδίως το θέμα των περιπολιών του ΝΑΤΟ. Προφανώς, η ιδέα τη εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δεν είναι μια ιδέα που εμφορείται από τα ευαίσθητα ανθρωπιστικά ιδανικά του Τούρκου πολιτικού. Θα ήταν αφελές αν πιστεύαμε ότι νοιάζεται για τις ανθρώπινες ψυχές που χάνονται στο Αιγαίο και τα παιδάκια που πνίγονται στα κύματα. Αντίθετα, από τις ακτές της γείτονος ενθαρρύνονται και συντονίζονται αυτές οι απονενοημένες αποβάσεις…  Αυτά τα αφήνουν για τους δικούς μας «ιδεολόγους», τους ανθρωπιστές σαν τον κύριο Δρίτσα, τον γνήσιο αριστερό οραματιστή, ο οποίος σ’ ένα κρεσέντο συναισθηματικού ανθρωπισμού, κατηγόρησε τους κατοίκους της Κω ότι «δεν αγαπούν» τους μετανάστες εγκαινιάζοντας εκ νέου την εμπνευσμένη πολιτική της άληστου μνήμης περιπτώσεως Τασίας Χριστοδουλοπούλου όταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, διαφημίζαμε τη χώρα μας ως ιδανικό και ασφαλή μεταναστευτικό προορισμό!

Αυτή η πρόταση του Νταβούτογλου  έχει σαν στόχο να εμπλέξει το ΝΑΤΟ, μια στρατιωτική διακρατική δύναμη, σε μια περιοχή όπου μαίνεται  ο πόλεμος της Συρίας και ο (στρατιωτικός) έλεγχος του Αιγαίου έχει υψίστη πολιτική και στρατηγική – στρατιωτική σημασία. Ταυτόχρονα, η Τουρκία σ’ αυτή τη περίπτωση βγαίνει τριπλά  κερδισμένη:  πρώτον, γιατί μέσω ενός στρατιωτικού οργανισμού νομιμοποιεί την παρουσία της στο Αιγαίο, δεύτερον, γιατί εξυπηρετεί τα εθνικά της συμφέροντα στο πόλεμο της Συρίας και τρίτον, γιατί μέσω της Ελλάδας μπαίνει στο ρουθούνι της Ρωσίας της οποίας θίγονται οι επιδιώξεις στη περιοχή της Συρίας.

Παράλληλα, είναι γνωστό ότι το ΝΑΤΟ δεν εμπλέκεται ούτε έχει ποτέ εμπλακεί σε παρόμοιες υποθέσεις όπως η συγκεκριμένη που είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για μια ενέργεια που αντικαθιστά τις αστυνομικές – λιμενικές δυνάμεις με στρατιωτικές.

Κάποια στιγμή οφείλουμε να καταλάβουμε ότι υπάρχουν συμφέροντα, εκλογές, κομματικοί συσχετισμοί και εκτός Ελλάδας. Υπάρχουν εθνικά συμφέροντα και εκτός της ελληνικής επικράτειας και οι πολιτικοί των υπολοίπων χωρών υπηρετούν πολιτικές που συμφέρουν την χώρα τους κι όχι ανόητες και χρεοκοπημένες ιδεοληψίες. Έτσι, η Μέρκελ (για την οποία τα εθνικά μας συμφέροντα στο Αιγαίο -εφόσον δεν αφορούν άμεσα την χώρα της- δεν αποτελούν ζωτική προτεραιότητα) δεδομένου του ότι έχει ήδη δεχτεί στη χώρα της ένα εκατομμύριο μετανάστες, έχει πολιτικό, εθνικό και κομματικό πρόβλημα. Ας αφήσουμε, λοιπόν, ήσυχη τη Μέρκελ κι ας κοιτάξουμε τις δικές μας πολιτικές ιδιοφυίες και πώς αυτές κατανοούν και αντιμετωπίζουν τα κρίσιμα εθνικά μας ζητήματα. Και τα εθνικά ζητήματα δεν λύνονται ιδεολογικά, ούτε με τον διεθνισμό ή την επίκληση της παγκόσμιας ειρήνης και αγάπης. Έλεος πια!

Η χώρα ζει πλέον κρίσιμες κι επικίνδυνες ώρες διότι απειλούνται τα εθνικά κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο! Αυτή η νέα κατάσταση δημιουργήθηκε από τις πολιτικές συγκυρίες στην περιοχή, ενθαρρύνθηκε εγκληματικά από τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της κυβέρνησης και εν τέλει χρησιμοποιείται από την τουρκική πολιτική (με τις ανεξέλεγκτες ροές χιλιάδων προσφύγων στο Αιγαίο) για να απειληθεί πλέον ευθέως η υπόσταση και η σταθερότητα της χώρας. Πίσω από το ανθρωπιστικό πρόβλημα που πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις προτάσσεται εντόνως προσχηματικά, κρύβεται ένα καλοστημένο και επικίνδυνο παιχνίδι που θέτει σε αμφισβήτηση την εθνική μας  κυριαρχία στο Αιγαίο.

Κι όλα αυτά τα ιδιαίτερης επικινδυνότητας εθνικά ζητήματα καλούμαστε ως έθνος να αντιμετωπίσουμε με πολιτικές φυσιογνωμίες σαν τον κύριο Καμμένο, για παράδειγμα…  

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.